‘WAB risico voor kwetsbaren op de arbeidsmarkt’

De invoering van de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) per 1 januari 2020 kan grote gevolgen hebben voor het sociaal domein. De Beroepsorganisatie voor Klantmanagers (BVK) stelt dat vooral mensen met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt door de nieuwe wetgeving hun baan dreigen kwijt te raken of meer moeite krijgen om aan werk te komen.

Volgens de organisatie blijkt uit de recent bekendgemaakte bijstandsbudgetten (BUIG) dat er niet op de WAB is geanticipeerd. De WAB moet de kloof tussen vast werk en flexibel werk verkleinen en werknemers met een tijdelijk- of payrollcontract beter beschermen. Dat heeft volgens Ido van der Meulen, directeur van de BVK, een negatieve uitwerking voor kwetsbaren op de arbeidsmarkt. “Werkgevers zijn in de regel vanaf de eerste werkdag verplicht om een transitievergoeding te betalen wanneer zij afscheid willen nemen van een werknemer. Daarnaast wordt werken met payrollconstructies voor werkgevers fors duurder. Vanuit het perspectief van werknemers op macroniveau is dat misschien goed nieuws, maar voor werkgevers betekent het wel een prikkel om meer risicomijdend te worden.”

Minder aantrekkelijk

“Dat kan ertoe leiden”, zo vervolgt hij zijn relaas, “dat werkgevers huiverig worden om mensen met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt in dienst te houden of werk aan te bieden. Ook wordt het voor werkgevers minder aantrekkelijk om deze doelgroep als flexwerkers in te zetten. Mensen met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt die voorheen kans maakten om bijvoorbeeld via een payrollconstructie door te groeien naar een ‘reguliere’ baan, dreigen straks dat perspectief op aansluiting op de arbeidsmarkt te verliezen.”

Frustrerend

Van der Meulen voorziet dat klantmanagers straks een grote stapel complexe dossiers op hun bureau krijgen: “Dat vraagt meer tijd en aandacht. Alleen is daar in het budget helemaal geen ruimte voor. Er wordt juist strak aangestuurd op het halen van doelstellingen en meer effectiviteit. Het lijkt alsof de invoering van de Participatiewet zich herhaalt; het was de bedoeling om mensen met afstand tot de arbeidsmarkt beter te laten integreren, maar het resultaat was het omgekeerde. Ook nu vrees ik dat er juist meer mensen op de bank terecht komen. Dat is niet alleen bijzonder frustrerend voor de werknemers in kwestie; het leidt bovendien tot aanzienlijk hogere maatschappelijke kosten.”