‘WAB staat haaks op wensen werkgevers en flexwerkers’
In een stevig opiniestuk in dagblad Trouw veegde directeur Dennis Luyten van de Brisker Group vorige week de vloer aan met de WAB: “Eerder met de Wet werk en zekerheid en nu weer met de Wet arbeidsmarkt in balans werkt het kabinet aan een nieuwe toekomst voor de Nederlandse arbeidsmarkt, maar daarbij wordt veel te krampachtig vastgehouden aan het verleden. Het resultaat? Betuttelende wetgeving die haaks staat op de wensen van werkgevers en flexwerkers.”
De auteur stelt dat werkgevers en werknemers juist baat hebben bij flexibiliteit en dat de wetgeving dus iedere vorm van aansluiting bij de wensen uit de arbeidsmarkt mist. “Het is onrealistisch om te denken dat iedereen door middel met een vast contract kan en wil werken. De roep naar het vaste contract lijkt vooral een roep naar het verleden en gaat ons de komende jaren alleen maar tegenwerken. De nieuwe wetgeving leidt tot werkgevers die steeds meer moeite krijgen om op een verantwoorde manier mee te gaan op conjunctuurgolven, een lagere arbeidsparticipatie en een hogere werkloosheid.”
Expliciete behoefte aan flexibiliteit
Ter illustratie haalt hij de resultaten van de Nationale enquête arbeidsomstandigheden van TNO aan. Daaruit komt duidelijk naar voren dat voornamelijk werkenden tot 24 jaar geen of weinig behoefte hebben aan zekerheid. “Sterker nog”, aldus Luyten, “meer dan de helft van deze leeftijdsgroep heeft expliciete behoefte aan flexibiliteit. In Den Haag zien ze dat volledig over het hoofd. Net overigens als het feit dat ondernemers in sommige sectoren simpelweg niet zonder flexibele schil kunnen. Die heb je in bijvoorbeeld de horeca en de agrarische sector keihard nodig om adequaat te kunnen inspelen op pieken en dalen in de economie en op de arbeidsmarkt.”
Geschenk uit de hemel
Volgens de Flexbarometer werkt momenteel zo’n twintig procent van de werkende Nederlanders op basis van een flexibel arbeidscontract. De algemene verwachting is dat dat percentage de komende jaren alleen maar verder stijgt. Luyten ziet het flexcontract voor mensen die langere tijd zonder werk zitten dan ook als een geschenk uit de hemel: “Voor deze groep is het dé manier om weer aan de slag te gaan en deel te nemen aan de samenleving. Ook in dit verband liegen de cijfers niet: in 2017 maakte maar liefst 16% van de op de Nederlandse markt actieve uitzendkrachten de overstap naar een vast contract.”
Minder zekerheid
Luyten ziet ondertussen steeds meer ondernemers worstelen met de wet- en regelgeving. Ze vragen zich nu al af hoe ze straks eventuele economische rampspoed kunnen opvangen als flexibele contracten zo veel duurder worden. “Ondernemers die hun personeel in periodes van economische tegenwind werkzekerheid willen bieden, laten ze nu op basis van een flexibel contract minder uren maken in plaats van ze noodgedwongen de laan uit te sturen. Door de flexibele contracten duurder te maken, gaat er bij de werkgevers veel kennis verloren, terwijl flexwerkers hun zekerheid op het gebied van werk, arbeidsparticipatie en inkomen verliezen. Dat moet je toch niet willen?”
